Nonchalant wonen in een zomers, Zeeuws buitenhuis

Het was een doorsneebungalow in jarenzeventigstijl, op een vakantiepark in Zoutelande. Maar na twee verbouwingen staat er nu een geweldig zomerhuis, van waaruit je zo naar het strand loopt. Interieurarchitecte Babs Appels verzorgde het ontwerp. Ze liet zich hierbij inspireren door de kleuren van de omgeving en de doorleefdheid van de omliggende natuur. Het resultaat? Een nonchalant, ongedwongen buitenhuis in zomerse sferen.

Zeeuwse zon en zee
Een vakantiegevoel. Daar ontkom je niet aan als je dit vakantiehuis binnenkomt. En daar is het ook precies voor bedoeld. Veel glas, lichte muren en tuindeuren die openen naar het terras scheppen er een zonnige, zomerse sfeer. Maar liefst elf mensen kunnen er slapen. En lekker eten, want de keuken beschikt over een professionele oven in gastronoomformaat. Ook de Zeeuwse mosselpan ontbreekt natuurlijk niet. De strakke, roestvrijstalen keuken kreeg wat meer leven door typische sfeerelementen. Voorbeeld is het oude keukenrekje met kopjes, dat de interieurarchitecte in Spanje bij antiquair Joep van Gestel vandaan haalde. Appels: “Met één zo’n object haal je direct het kille eruit.”

Levenselixer
Daar, tijdens een stage bij Joep van Gestel in Marbella, begon de carrière van Babs Appels. Op zeventienjarige leeftijd al, ging ze op zoek naar antiek, bezocht ze kunstenaars en hielp ze mee in de galerie. “Ik werd daar enorm geprikkeld door al dat moois en de leefwereld van de schone kunsten en hun kunstenaars”, vertelt Appels. Er volgde een studie aan de Academie voor Beeldende Kunsten en Bouwkunst in Rotterdam. Ze deed ervaring op bij bekende ontwerpers, onder wie Axel Vervoordt, en werkte bij Sotheby’s in Londen. “Ook daar had ik veel affiniteit met de objecten die ik in handen kreeg”, vertelt ze. “Ik raakte erdoor geïnspireerd, maar wilde er meer mee doen dan er een prijskaartje aan hangen.” En zo geschiedde… Sinds 1998 heeft ze haar eigen ontwerpatelier: Babs Appels Interieurarchitectuur. Tot groot plezier van haar opdrachtgevers én haarzelf: “Dit vak is mijn levenselixer, het geeft me vreugde en energie.”

Hondenmand voor mensen
Een buitenhuis vraagt om een andere inrichting dan een woonhuis. Zo moet je hier makkelijk van buiten naar binnen kunnen lopen, zonder telkens je voeten te hoeven vegen. Het huis kent veel haken, handig om kleding en tassen op te hangen. En in plaats van een traditionele zithoek staat in de woonkamer een grote rotan bank, die met zijn diepte van 1,35 meter uitnodigt om er bij binnenkomst direct in weg te zakken. “Het is een soort hondenmand, maar dan voor mensen”, legt Appels uit. “Er liggen comfortabele kussens in. En in de winter is het heerlijk om met opgetrokken knieën bij de haard te zitten, met een goed boek en een wijntje.” Op de vloer een kleed van Roger Oates, in kleuren die ook in de omliggende omgeving zijn terug te vinden. Van strand, zand en Zeeuwse luchten.

Liever kunst dan kitsch
Blauw- en grijstinten zijn ook elders in het huis terug te vinden. Bijvoorbeeld bij de oude, grenen stoelen in de eetkamer. “Die stonden nog in het huis en kregen een nieuw kleurtje”, vertelt Appels. “Zou je bij zo’n Scandinavische tafel designstoelen van Philippe Starck zetten, dan zou het te mooi worden. Dat kan wel in een woonhuis, maar juist niet in een buitenhuis als dit. Dan verliest het zijn nonchalante karakter.” Op de tafel staat serviesgoed van WonkiWare. Het aardewerk is gemaakt in Zuid-Afrika en met de hand beschilderd. De Zeeuwse oester kleurt er mooi bij. “Het hele huis ademt de sfeer van mosselen, oesters en andere dingen die je op het strand vindt – maar zonder dat het kitsch wordt”, vertelt Appels. Ze heeft niet veel op met opsmuk. Haar eigen huis is dan ook aangekleed met waardevolle kunstwerken. Waardevol in financiële of emotionele zin. “Het is het leukst als de decoratie uit de dag zelf komt”, vertelt ze. “Kunstwerken en antiek vind ik prachtig. Een schaal met schelpen die de kinderen van het strand hebben meegenomen is ook leuk. Maar het moet allemaal niet bestoft gedecoreerd liggen zijn. Heel veel decoratie vind ik echt milieuvervuiling.”

Oud en verweerd
Naast de grenen stoelen zijn er nog veel meer oude elementen in het huis terug te vinden. Een stapelbedje uit de jaren zeventig bijvoorbeeld, de open haard in zijn oorspronkelijke vorm, maar ook een houten ladder, afkomstig van bouwmaterialenhandelaar Theo Evers uit Hoensbroek (NL). De gordijnen zijn gloednieuw – en peperduur want ze komen van C&C Milano – maar zien eruit alsof ze er al honderd jaar hangen. Ze reflecteren de voetstappen in het strandzand. Het zijn al deze ‘oude’ elementen die bijdragen aan het ongedwongen karakter van dit Zeeuwse buitenhuis. Appels: “Wat ik zo mooi vind aan de kust is dat alles er verweerd is. Dat verweerde wilde ik binnen laten terugkomen.” Vandaar ook haar keuze voor de Scandinavische meubels van Jacques Massé. Merk ook de doorleefdheid in deuren en keukenmeubel op: de zichtbare kieren, de structuur van het hout … het is alsof het recht uit zee komt.