Aluminium is mijn ding

Dat Sebastien Talpe of gewoon Bas Talpe een buitenbeentje is in de designwereld, is zeker. Alles begon met een cursus lassen in aluminium. Zonder enige achtergrond als designer, ontwerpt en maakt hij tijdloze buitencollecties.

copyright Neil Kirby all rights reserved
copyright Neil Kirby all rights reserved

Het leven van Bas Talpe lijkt een aaneenschakeling van toevalligheden. De ene stap brengt hem gezwind naar een volgende stap maar telkens weet hij precies wat hij wil en wat hij zeker niet wil. In 1991 startte Bas samen met zijn vader een bedrijf dat koepels en lichtstraten plaatst. De stap van de bouwwereld naar die van ontwerp verliep heel natuurlijk, alsof het gewoon zo moest zijn.

Bas: “Eigenlijk ben ik kinesist van opleiding. Ik doe heel graag aan sport. Mijn legerdienst deed ik bij de paracommando’s als officier. Dat beviel me wel want ik was heel graag buiten. Na mijn legerdienst vroeg mijn vader of ik geen zin had om veel buiten te werken en hij kwam met het idee op de proppen om een eigen zaak te starten. Zo zijn we met zijn tweeën gestart in 1991. We begonnen koepels en lichtstraten te plaatsen. In die markt is er heel wat concurrentie. De enige manier om te concurreren is een product aanbieden dat minder voor de hand ligt. En zo legden we ons meer en meer toe op moeilijke opdrachten en eigen ontwerpen van lichtstraten, koepels en aluminiumconstructies.”

Lees het volledige interview in het voorjaarnummer van Chic Gardens.

Aluminium is mijn ding

Bas besloot een cursus lassen in aluminium te gaan volgen. Hij ontdekte dat je nog zo veel meer met aluminium kan doen. “Zo is het allemaal begonnen. Toen ik het atelier kocht was er nog geen sprake van tafels. Ik had nog nooit een tafel gemaakt maar ik had iets nodig om thuis de televisie op te zetten. In functie daarvan heb ik mijn eerste tafel gemaakt. Lassen is niet moeilijk maar ervoor zorgen dat de lasnaden niet zichtbaar zijn, is oefenen en nog oefenen. Om de tafels en stoelen te maken, gebruiken we dezelfde machines als voor de lichtstraten en koepels. Ik kan me inbeelden dat een beginnend ontwerper niet die middelen heeft. Eigenlijk had ik wel een luxepositie en ik ontdekte dat aluminium absoluut mijn ding is.”

Het ruime atelier van Bas Talpe is gevestigd in een voormalige textielfabriek in het Waalse Dottenijs, vlakbij de Franse grens. In grote hangars liggen de aluminium profielen opgestapeld en krijgen machines, vrachtwagen en bestelwagen een onderkomen. “De dag dat we naar hier konden verhuizen waar we veel meer ruimte hebben, is gewoon pure luxe”, stelt Bas niet zonder enige trots. In één van de hangars is een houten box opgetrokken. Hierin bevindt zich het kantoor van Bas en zijn medewerkster Cidalia. Intussen heeft Bas twee werkmannen in dienst die fulltime koepels plaatsen. Daarnaast worden in het seizoen van de buitenmeubelen extra manschappen ingehuurd om de bestellingen van de buitencollecties tijdig te kunnen leveren.

Pure lijnen en strakke vormen

Het eerste ontwerp ‘Cubrick’ – een lange tafel met een gelakt aluminium frame en blad in HPL (high pressure laminaat) – was meteen een succes. Heel toevallig stelde hij zijn tafel voor aan ’t Huis van Oordeghem – wist hij veel dat zij één van dé referenties zijn op het vlak van buitenmeubilair – en die reageerden heel enthousiast. Na de tafel volgde een hoge tafel en bijpassende krukjes. De ‘Cubrick Afro Collection’ is een vervolg op de eerste tafels maar dan met een houten blad in Afrormosia. De puren lijnen en strakke vormen zijn kenmerkend voor de collecties van Bas. Intussen is de volledige collectie verkrijgbaar in de beste buitenmeubilair zaken.

“De stoel kwam op het laatst. Een stoel ontwerpen is heel moeilijk want hij moet ook goed zitten. Samen met het designtrio van “fordesign” werden de eerste schetsen gemaakt. Deze stoel is wel vier keer veranderd ondertussen. We hebben telkens kleine dingen aangepast zoals de positie van de rugleuning, de zithoogte,…. Je ziet het haast niet. De stoel ziet er hoekig uit maar hij zit ongelooflijk goed. Ik zit liever op deze stoel dan op een bureaustoel op wieltjes. In het begin was ik niet echt overtuigd van zijn kwaliteiten, maar sinds ik hem dagelijks gebruik, kan ik zeggen : het is, ook op ergonomisch vlak, een plezier om uren op te zitten.

Buitenbeentje

De achtergrond van ontwerpers is hem vreemd. Hij kent ook de wereld van design niet zo goed. Dat hij er wat buiten staat, vindt hij juist een pluspunt. De architectuur die hij soms bewondert, is dan weer wel een aanknopingspunt. Het ontwerpen ligt hem en zit hem in de vingers. Alles heeft hij eerst zelf onderzocht en gemaakt gaande van de eerste prototypes, het uitkiezen van een geschikte boomstam (Afrormosia) voor de houten onderdelen tot en met het testen van de lak en verlijmingen. In het begin ging elk meubel door zijn handen. Intussen kennen zijn werknemers het proces zodanig goed en heeft elk zijn eigen specialiteit. De afwerking moet perfect zijn. “Ik wil zo weinig mogelijk voortgaan op dingen die ik al gezien heb. Het zou logisch zijn om ook een buitenzetel te ontwerpen omdat iedereen dat doet maar daar heb ik geen behoefde aan. Ik probeer niet te kopiëren.”

Wirwar van poten

Bas liep al langer met het idee rond voor een nieuwe tafel. Een gebogen lijn vormde de basis voor het ontwerp. Samen met ontwerper Giel Dedeurwaerder ontwierp hij de tafel ‘Finn’. Bas leerde Giel kennen toen die pas afgestudeerd was. De samenwerking met de jonge ontwerper klikt heel goed. ‘Finn’ is een combinatie van strakke en organische vormen in aluminium. De tafel – met een lengte tot 3 meter – heeft een welving onder het blad en staat elegant op een rank stel schuine poten. Bij de tafel horen de krukjes ‘Krakk’, Krakk is Noors voor kruk. Aan weerszijde van de lange tafel geplaatst, vormen de ronde krukjes op vier poten een leuke wirwar van schuine poten. De zitjes hebben telkens een knik in de zit. Die deuk – waardoor hij nog beter zit – is nooit identiek en zorgt ervoor dat iedere kruk uniek is. “Mijn vorige collecties zijn heel logisch en tijdloos. Dit ontwerp is speelser en iets meer gebonden aan de huidige tijdsgeest. Die knik in de krukjes is er eerder toevallig gekomen maar eigenlijk vind ik hem wel mooi. Om het zitcomfort te verhogen, hebben we ook nog een eenvoudig kussen bedacht dat aansluit bij het ludieke van de kruk.”

Intussen lonkt het buitenland voor Bas. De staaltjes, foto’s en prijslijsten zijn vertrokken naar een selectie van winkels in het buitenland want graag wil hij ook hier zijn collecties kunnen verkopen. Omdat hij de controle over de kwaliteit wil bewaren, wordt alles nog steeds in België gemaakt. “Het moet goed zijn, maar ik moet hier ook graag werken. Vandaag gaan we naar het buitenland om mijn omzet te vergroten zodat ik mij in de toekomst meer kan toeleggen op het buitenmeubilair. De combinatie met de bouw is soms moeilijk. Ik wil nog tijd hebben om creatief te kunnen zijn en dingen uit te proberen. Door zelf mee te produceren, hou je de feeling met de grondstoffen en hun mogelijkheden, waardoor nieuwe ideeën kunnen ontstaan.

Kom nog meer te weten over Bas via zijn website.

Geef een reactie